ผู้ต้องหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | พู่-ต็้อง-หา | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pûu-dtɔ̂ng-hǎa |
ราชบัณฑิตยสภา | phu-tong-ha | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰuː˥˩.tɔŋ˥˩.haː˩˩˦/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
ผู้ต้องหา (คำลักษณนาม คน หรือ ราย หรือ นาย)