ผู้ต้องหา

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ผู้ +‎ ต้องหา

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
พู่-ต็้อง-หา
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpûu-dtɔ̂ng-hǎa
ราชบัณฑิตยสภาphu-tong-ha
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰuː˥˩.tɔŋ˥˩.haː˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

ผู้ต้องหา (คำลักษณนาม คน หรือ ราย หรือ นาย)

  1. บุคคลผู้ถูกหาว่าได้กระทำความผิด แต่ยังไม่ได้ถูกฟ้องต่อศาล

คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]