ผู้ต้องหา
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | พู่-ต็้อง-หา | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pûu-dtɔ̂ng-hǎa |
| ราชบัณฑิตยสภา | phu-tong-ha | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰuː˥˩.tɔŋ˥˩.haː˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ผู้ต้องหา (คำลักษณนาม คน หรือ ราย หรือ นาย)