พลุ่งพล่าน
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | พฺลุ่ง-พฺล่าน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | plûng-plâan |
| ราชบัณฑิตยสภา | phlung-phlan | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰluŋ˥˩.pʰlaːn˥˩/(สัมผัส) | |
คำกริยา
[แก้ไข]พลุ่งพล่าน (คำอาการนาม การพลุ่งพล่าน หรือ ความพลุ่งพล่าน)