ยาบ้า

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยา +‎ บ้า; ใช้ครั้งแรกเมื่อปี 2539 โดยนายเสนาะ เทียนทอง รัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข, เดิมเรียกว่า ยาม้า และ ยาขยัน

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ยา-บ้า
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	yaa-bâa
	ราชบัณฑิตยสภา	ya-ba
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/jaː˧.baː˥˩/(สัมผัส)

คำนาม

ยาบ้า

1. ยาเสพติดชนิดเม็ดที่ประกอบไปด้วยเมแทมเฟตามีนและคาเฟอีน

คำสืบทอด

• → เบงกอล: ইয়াবা (อิย̱าพา)
• → พม่า: ယာဘ (ยาภ) / ရာဘ (ราภ)
• → จีน: 雅巴
• → ญี่ปุ่น: ヤーバー (yābā)
• → เขมร: យ៉ាបា (ย̎าบา)
• → เกาหลี: 야바 (yaba)
• → ลาว: ຢາບ້າ (อยาบ้า)