วรรชย์
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต वर्ज्य (วรฺชฺย, “ที่ควรเว้น”)
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [wät̚˥]
- คำอ่านภาษาไทย:วัด
- แม่แบบ:พ้องเสียง/วัด
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
วรรชย์
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต वर्ज्य (วรฺชฺย, “ที่ควรเว้น”)
วรรชย์