ว่อกแว่ก

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

เป็นไปได้ว่าแผลงมาจาก วอก (ลิง) ซึ่งลิงมักมีอาการอยู่ไม่สุข แล้วเติมคำสร้อย

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
ว็่อก-แว็่ก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงwɔ̂k-wɛ̂k
ราชบัณฑิตยสภาwok-waek
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/wɔk̚˥˩.wɛk̚˥˩/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

ว่อกแว่ก (คำอาการนาม ความว่อกแว่ก)

  1. (ภาษาปาก) อาการที่จิตใจไม่จดจ่อแน่วแน่อยู่กับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง
    เวลาฟังครูสอนมีสิ่งรบกวนทำให้จิตใจว่อกแว่ก