สุขิต

ดูเพิ่ม: สู่ขิต

ภาษาไทย

ยืมมาจากภาษาคำเมือง ᩈᩩᨡᩥ᩠ᨲ (สุขิต, “ตาย”), จากภาษาบาลี สุขิต (“(ผู้)ถึงแล้วซึ่งความสุข”)

การแบ่งพยางค์		สุ-ขิด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sù-kìt
	ราชบัณฑิตยสภา	su-khit
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/su˨˩.kʰit̚˨˩/^{(สัมผัส)}

สุขิต

สุขิต (คำอาการนาม ก๋ารสุขิต หรือ ก๋านสุขิต)

เขียนด้วยอักษรอื่น

สุขิต

ถึงแล้วซึ่งความสุข (พาร์ทิซิเพิลอดีตกาลของ สุเขติ)
- มาตาปิตา สุขิตา โหนฺตุ ทุกฺขปฺปมุญฺชนฺตุ [ทุกฺขา ปมุญฺชนฺตุ]
  ขอให้มารดาบิดามีความสุข พ้นจากทุกข์ภัยทั้งปวง

ตารางการผันรูปของ "สุขิต" (เพศชาย)

การก \ พจน์	เอกพจน์	พหูพจน์
กรรตุการก (ปฐมา)	สุขิโต	สุขิตา
กรรมการก (ทุติยา)	สุขิตํ	สุขิเต
กรณการก (ตติยา)	สุขิเตน	สุขิเตหิ หรือ สุขิเตภิ
สัมปทานการก (จตุตถี)	สุขิตสฺส หรือ สุขิตาย หรือ สุขิตตฺถํ	สุขิตานํ
อปาทานการก (ปัญจมี)	สุขิตสฺมา หรือ สุขิตมฺหา หรือ สุขิตา	สุขิเตหิ หรือ สุขิเตภิ
สัมพันธการก (ฉัฏฐี)	สุขิตสฺส	สุขิตานํ
อธิกรณการก (สัตตมี)	สุขิตสฺมิํ หรือ สุขิตมฺหิ หรือ สุขิเต	สุขิเตสุ
สัมโพธนการก (อาลปนะ)	สุขิต	สุขิตา

ตารางการผันรูปของ "สุขิตา" (เพศหญิง)

ตารางการผันรูปของ "สุขิต" (เพศกลาง)

การก \ พจน์	เอกพจน์	พหูพจน์
กรรตุการก (ปฐมา)	สุขิตํ	สุขิตานิ
กรรมการก (ทุติยา)	สุขิตํ	สุขิตานิ
กรณการก (ตติยา)	สุขิเตน	สุขิเตหิ หรือ สุขิเตภิ
สัมปทานการก (จตุตถี)	สุขิตสฺส หรือ สุขิตาย หรือ สุขิตตฺถํ	สุขิตานํ
อปาทานการก (ปัญจมี)	สุขิตสฺมา หรือ สุขิตมฺหา หรือ สุขิตา	สุขิเตหิ หรือ สุขิเตภิ
สัมพันธการก (ฉัฏฐี)	สุขิตสฺส	สุขิตานํ
อธิกรณการก (สัตตมี)	สุขิตสฺมิํ หรือ สุขิตมฺหิ หรือ สุขิเต	สุขิเตสุ
สัมโพธนการก (อาลปนะ)	สุขิต	สุขิตานิ