หมูป่า
ภาษาไทย
[แก้ไข]
รากศัพท์
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | หฺมู-ป่า | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | mǔu-bpàa |
| ราชบัณฑิตยสภา | mu-pa | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /muː˩˩˦.paː˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]หมูป่า (คำลักษณนาม ตัว)
- ชื่อหมูซึ่งเป็นต้นกำเนิดของหมูบ้าน รูปร่างลักษณะคล้ายหมูบ้าน แต่ปากและจมูกยื่นยาวกว่า ปลายจมูกบานใช้สำหรับดุดหาอาหาร ลำตัวเพรียวกว่ามีขนดกหยาบสีดำ ๆ ขนแผงคอยาว ตัวผู้มีเขี้ยวใหญ่ยื่นยาวพ้นปาก กินพืช ลูกเกิดใหม่ขนสีน้ำตาลอ่อน มีลายขาวเป็นทางตามยาว เรียก ลายแงไทย ในประเทศไทยเป็นชนิด Sus scrofa Linn. พบในป่าทุกภาค
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]ชื่อหมูซึ่งเป็นต้นกำเนิดของหมูบ้าน Sus scrofa
|