หลวม
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ʰloːmᴬ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩉᩖᩅ᩠ᨾ (หลวม), ลาว ຫຼົມ (หล็ม), ไทลื้อ ᦷᦜᧄ (โหลม), ไทใหญ่ လူမ် (ลูม), อาหม 𑜎𑜢𑜤𑜉𑜫 (ลึม์)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | หฺลวม | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | lǔuam |
| ราชบัณฑิตยสภา | luam | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /lua̯m˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำวิเศษณ์
[แก้ไข]หลวม (คำอาการนาม ความหลวม)
- ไม่แน่น, ไม่สนิท
- นอตตัวนี้หลวม
- ใหญ่เกินพอดี, ยังมีที่ว่างเหลืออยู่
- จัดของใส่กระเป๋าหมดแล้ว กระเป๋ายังหลวมอยู่
- เสื้อตัวนี้ฉันใส่แล้วหลวมมาก
- ไม่กระชับ, ไม่รัดกุม
- สำนวนหลวมไป
- เหตุผลยังหลวมอยู่
- ไม่รอบคอบ
- สัญญาฉบับนี้ทำไว้หลวมเกินไป
คำพ้องความ
[แก้ไข]- (2) (ใช้กับเครื่องแต่งกาย) โคร่ง, โคร่งคร่าง, โคร่งเคร่ง