𑜎𑜢𑜤𑜉𑜫
ภาษาอาหม[แก้ไข]
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *lɯːmᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ลืม, ภาษาคำเมือง ᩃᩨ᩠ᨾ (ลืม), ภาษาลาว ລືມ (ลืม), ภาษาเขิน ᩃᩨ᩠ᨾ (ลืม), ภาษาไทลื้อ ᦟᦹᧄ (ลืม), ภาษาไทดำ ꪩꪳꪣ (ลึม), ภาษาไทใหญ่ လိုမ်း (ลึ๊ม), ภาษาไทใต้คง ᥘᥪᥛᥰ (ลื๊ม), ภาษาจ้วง lumz
คำกริยา[แก้ไข]
𑜎𑜢𑜤𑜉𑜫 • (ลึม์)
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ʰlɯəmꟲ¹; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เลื่อม, ภาษาคำเมือง ᩉᩖᩮᩬᩥ᩶ᨾ (หเลอิ้ม), ภาษาเขิน ᩉᩖᩮᩨ᩶ᨾ (หเลื้ม), ภาษาอีสาน เหลื้อม, ภาษาลาว ເຫຼື້ອມ (เหลื้อม), ภาษาไทลื้อ ᦵᦜᦲᧄᧉ (เหฺลี้ม), ภาษาไทดำ ꪹꪨ꫁ꪣ (เหฺล้ม), ภาษาไทใหญ่ လိူမ်ႈ (เลิ้ม), ภาษาไทใต้คง ᥘᥫᥛᥲ (เล้อ̂ม)
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
𑜎𑜢𑜤𑜉𑜫 • (ลึม์)