เลื่อม
ภาษาไทย
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]- (เลิกใช้) เหลื้อม
รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ʰlɯəmꟲ¹; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩉᩖᩮᩬᩥ᩶ᨾ (หเลอิ้ม), ภาษาเขิน ᩉᩖᩮᩨ᩶ᨾ (หเลื้ม), ภาษาอีสาน เหลื้อม, ภาษาลาว ເຫຼື້ອມ (เหลื้อม), ภาษาไทลื้อ ᦵᦜᦲᧄᧉ (เหฺลี้ม), ภาษาไทดำ ꪹꪨ꫁ꪣ (เหฺล้ม), ภาษาไทใหญ่ လိူမ်ႈ (เลิ้ม), ภาษาไทใต้คง ᥘᥫᥛᥲ (เล้อ̂ม), ภาษาอาหม 𑜎𑜢𑜤𑜉𑜫 (ลึม์)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | เลื่อม | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | lʉ̂ʉam |
| ราชบัณฑิตยสภา | lueam | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /lɯa̯m˥˩/(สัมผัส) | |
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]เลื่อม (คำอาการนาม ความเลื่อม)
ลูกคำ
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]เลื่อม