โขน

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์โขน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkǒon
ราชบัณฑิตยสภาkhon
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰoːn˩˩˦/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

เทียบภาษาเขมร ខោល (โขล)

คำนาม[แก้ไข]

โขน

  1. การเล่นอย่างหนึ่งคล้ายละครรำ มักเล่นเรื่องรามเกียรติ์ โดยผู้แสดงสวมหัวจำลองต่าง ๆ ที่เรียกว่า หัวโขน

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

โขน

  1. ไม้ที่ต่อเสริมหัวเรือท้ายเรือให้งอนเชิดขึ้นไป เรียกว่า โขนเรือ
  2. เรียกเรือชนิดหนึ่งที่มีโขน ว่า เรือโขน
    เรือโขนขนาดใหญ่น้อย เหลือหลาย
    (ลิลิตพยุหยาตรา)
  3. ไม้ประกับหัวท้ายส่วนสุดโค้งของรางระนาด ฆ้องวง หรือส่วนปลายสุดของซอด้วง