ทศกัณฐ์
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากสันสกฤต दशकण्ठ (ทศกณฺฐ, “มีสิบคอ”); เทียบเท่า ทศ + กัณฐ์
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ทด-สะ-กัน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | tót-sà-gan |
| ราชบัณฑิตยสภา | thot-sa-kan | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tʰot̚˦˥.sa˨˩.kan˧/(สัมผัส) | |
คำวิสามานยนาม
[แก้ไข]ทศกัณฐ์