ยักษ์

ภาษาไทย

รูปปั้นยักษ์ ทศกัณฐ์ ที่วัดพระศรีรัตนศาสดาราม ซึ่งเป็นยักษ์จากเรื่องรามเกียรติ์

รากศัพท์

ยืมมาจากสันสกฤต यक्ष (ยกฺษ); เทียบบาลี ยกฺข

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ยัก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	yák
	ราชบัณฑิตยสภา	yak
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/jak̚˦˥/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		ยัก ยักข์

คำนาม

ยักษ์

1. อมนุษย์พวกหนึ่ง ถือกันว่ามีรูปร่างใหญ่โตน่ากลัว มีเขี้ยวงอก ใจดำอำมหิต ชอบกินมนุษย์ กินสัตว์ โดยมากมีฤทธิ์เหาะได้จำแลงตัวได้, บางทีใช้ปะปนกับคำว่า อสูร รากษส และมาร ก็มี (คำลักษณนาม ตน หรือ ตัว)
2. เทวดาพวกหนึ่งในสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกและชั้นปรนิมมิตวสวัตดี
3. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์ศตภิษัช มี 4 ดวง, ดาวพิมพ์ทอง หรือ ดาวสตภิสชะ ก็เรียก

คำแปลภาษาอื่น

อมนุษย์พวกหนึ่ง ถือกันว่ามีรูปร่างใหญ่โตน่ากลัว มีเขี้ยวงอก ใจดำอำมหิต ชอบกินมนุษย์ กินสัตว์

• ไทใหญ่: ၽီလူး (shn) (ผีลู๊)
• พม่า: ဘီလူး (my) (ภีลู:)
• ลาว: ຍັກ (lo) (ยัก)

คำวิเศษณ์

ยักษ์ (คำอาการนาม ความยักษ์)

1. (ในเชิงเปรียบเทียบ) มีลักษณะหรืออาการอย่างยักษ์

   ใจยักษ์

   หน้ายักษ์

2. มีลักษณะใหญ่เป็นพิเศษในพวก

   ปลาหมึกยักษ์