ยักษ์

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

วิกิพีเดียมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia
รูปปั้นยักษ์ ทศกัณฐ์ ที่วัดพระศรีรัตนศาสดาราม ซึ่งเป็นยักษ์จากเรื่องรามเกียรติ์

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต यक्ष (ยกฺษ); เทียบภาษาบาลี ยกฺข

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ยัก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงyák
ราชบัณฑิตยสภาyak
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/jak̚˦˥/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงยัก
ยักข์

คำนาม[แก้ไข]

ยักษ์

  1. อมนุษย์พวกหนึ่ง ถือกันว่ามีรูปร่างใหญ่โตน่ากลัว มีเขี้ยวงอก ใจดำอำมหิต ชอบกินมนุษย์ กินสัตว์ โดยมากมีฤทธิ์เหาะได้จำแลงตัวได้, บางทีใช้ปะปนกับคำว่า อสูร รากษส และมาร ก็มี (คำลักษณนาม ตน หรือ ตัว)
  2. เทวดาพวกหนึ่งในสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกและชั้นปรนิมมิตวสวัตดี
  3. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์ศตภิษัช มี 4 ดวง, ดาวพิมพ์ทอง หรือ ดาวสตภิสชะ ก็เรียก

คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]

คำวิเศษณ์[แก้ไข]

ยักษ์ (คำอาการนาม ความยักษ์)

  1. (ในเชิงเปรียบเทียบ) มีลักษณะหรืออาการอย่างยักษ์
    ใจยักษ์
    หน้ายักษ์
  2. มีลักษณะใหญ่เป็นพิเศษในพวก
    ปลาหมึกยักษ์