ยักษ์
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต यक्ष (ยกฺษ); เทียบภาษาบาลี ยกฺข
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ยัก | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | yák |
ราชบัณฑิตยสภา | yak | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /jak̚˦˥/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | ยัก ยักข์ |
คำนาม[แก้ไข]
ยักษ์
- อมนุษย์พวกหนึ่ง ถือกันว่ามีรูปร่างใหญ่โตน่ากลัว มีเขี้ยวงอก ใจดำอำมหิต ชอบกินมนุษย์ กินสัตว์ โดยมากมีฤทธิ์เหาะได้จำแลงตัวได้, บางทีใช้ปะปนกับคำว่า อสูร รากษส และมาร ก็มี (คำลักษณนาม ตน หรือ ตัว)
- เทวดาพวกหนึ่งในสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกและชั้นปรนิมมิตวสวัตดี
- ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์ศตภิษัช มี 4 ดวง, ดาวพิมพ์ทอง หรือ ดาวสตภิสชะ ก็เรียก
คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]
อมนุษย์พวกหนึ่ง ถือกันว่ามีรูปร่างใหญ่โตน่ากลัว มีเขี้ยวงอก ใจดำอำมหิต ชอบกินมนุษย์ กินสัตว์
คำวิเศษณ์[แก้ไข]
ยักษ์ (คำอาการนาม ความยักษ์)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- สัมผัส:ภาษาไทย/ak̚
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม ตน
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม ตัว
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาพม่า/t+
- คำคุณศัพท์ภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้