อนุกรม
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต अनुक्रम (อนุกฺรม); เทียบภาษาบาลี อนุกฺกม; เหมือนกับ อนุ + กรม
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | อะ-นุ-กฺรม | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | à-nú-grom |
| ราชบัณฑิตยสภา | a-nu-krom | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔa˨˩.nu˦˥.krom˧/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
อนุกรม
- ลำดับ, ระเบียบ, ชั้น, เช่น โดยอนุกรม, นิยมใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส
- (คณิตศาสตร์) ผลรวมของสมาชิกทุกตัวของลำดับไม่จำกัดเข้าด้วยกัน
คำเกี่ยวข้อง[แก้ไข]
(1): ลำดับ