เคี่ยว
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຂ້ຽວ (ข้ย̂ว), ภาษาไทใหญ่ ၶဵဝ်ႈ (เข้ว) หรือ ၵဵဝ်ႈ (เก้ว)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | เคี่ยว | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kîao |
| ราชบัณฑิตยสภา | khiao | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰia̯w˥˩/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | เขี้ยว | |
คำกริยา
[แก้ไข]เคี่ยว (คำอาการนาม การเคี่ยว)
คำกริยาวิเศษณ์
[แก้ไข]เคี่ยว