เจี๊ยะ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 食 (ziah8, “กิน”)[1]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | เจี๊ยะ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | jía |
| ราชบัณฑิตยสภา | chia | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕia̯ʔ˦˥/(สัมผัส) | |
คำกริยา[แก้ไข]
เจี๊ยะ