เจี๊ยะ
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากแต้จิ๋ว 食 (ziah8, “กิน”)[1]
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | เจี๊ยะ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | jía |
| ราชบัณฑิตยสภา | chia | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕia̯ʔ˦˥/(สัมผัส) | |
คำกริยา
[แก้ไข]เจี๊ยะ