เฉื่อย

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เฉื่อย
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	chʉ̀ai
	ราชบัณฑิตยสภา	chueai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/t͡ɕʰɯa̯j˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

คำคุณศัพท์

เฉื่อย (คำอาการนาม ความเฉื่อย)

1. เรื่อย ๆ, ช้า ๆ

   ลมเฉื่อย

2. ไม่รีบร้อน, อืดอาด

   คนเฉื่อย

คำกริยาวิเศษณ์

เฉื่อย (คำอาการนาม ความเฉื่อย)

1. เรื่อย ๆ, ช้า ๆ

   ลมพัดเฉื่อย

2. ไม่รีบร้อน, อืดอาด

   ทำงานเฉื่อย

รากศัพท์ 2

คำคุณศัพท์

เฉื่อย (คำอาการนาม ความเฉื่อย)

1. (เคมี) ไม่เปลี่ยนไปง่ายโดยปฏิกิริยาเคมี, ไม่ไวต่อปฏิกิริยาเคมี

   ก๊าซเฉื่อย