ข้ามไปเนื้อหา

ความเฉื่อย

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ความ + เฉื่อย; จากเป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภาของ inertia

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์คฺวาม-เฉื่อย
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkwaam-chʉ̀ai
ราชบัณฑิตยสภาkhwam-chueai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰwaːm˧.t͡ɕʰɯa̯j˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

[แก้ไข]

ความเฉื่อย

  1. คำอาการนามของ เฉื่อย
  2. (ฟิสิกส์) สมบัติของเทหวัตถุที่จะคงสภาพนิ่งอยู่อย่างเดิมตลอดไป หรือคงสภาพเคลื่อนที่อย่างสม่ำเสมอในแนวเส้นตรงตลอดไป

คำแปลภาษาอื่น

[แก้ไข]