เตือน

ภาษาไทย

รากศัพท์

จากภาษาไทดั้งเดิม *tɯənᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨲᩮᩥ᩠ᨶ (เติน), ภาษาลาว ເຕືອນ (เตือน), ภาษาไทลื้อ ᦵᦎᦲᧃ (เตีน)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เตือน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	dtʉʉan
	ราชบัณฑิตยสภา	tuean
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/tɯa̯n˧/

คำกริยา

เตือน (คำอาการนาม การเตือน)

1. บอกให้รู้ล่วงหน้า
2. ทำให้รู้ตัว, ทำให้รู้สำนึก
3. ทักไม่ให้ลืม

คำสืบทอด

• → เขมร: តឿន (เตือน)