เต้าเจี้ยว
ภาษาไทย
[แก้ไข]
รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากฮกเกี้ยน 豆醬 (tāu-chiùⁿ / tāu-chiòⁿ / tāu-chiàuⁿ)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | เต้า-เจี้ยว | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtâo-jîao |
| ราชบัณฑิตยสภา | tao-chiao | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /taw˥˩.t͡ɕia̯w˥˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]เต้าเจี้ยว