เบ๊

ดูเพิ่ม: เบ้

ภาษาไทย

ยืมมาจากฮกเกี้ยน 馬 (bé/bée, “ม้า”)^[1]; ร่วมรากกับ ม้า

การแบ่งพยางค์		เบ๊
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bée
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ราชบัณฑิตยสภา	be
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/beː˦˥/^{(สัมผัส)}

เบ๊