เพ้อเจ้อ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

เพ้อ + (เจ้อ, เป็นคำสร้อย)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์เพ้อ-เจ้อ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpə́ə-jə̂ə
ราชบัณฑิตยสภาphoe-choe
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰɤː˦˥.t͡ɕɤː˥˩/(สัมผัส)

คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]

เพ้อเจ้อ (คำอาการนาม ความเพ้อเจ้อ)

  1. พล่าม, อาการที่พูดมากในเรื่องที่เหลวไหลไร้สาระ, อาการที่พูดพล่ามจนเสียประโยชน์, อาการที่พูดไม่รู้จักจบ