เสียงลือเสียงเล่าอ้าง
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
เสียง + ลือ + เสียง + เล่า + อ้าง; มาจากวรรคแรกของโคลงสี่สุภาพบทที่ 30 ในลิลิตพระลอ "เสียงฦๅเสียงเล่าอ้าง อันใด พี่เอย ฯลฯ"
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | เสียง-ลือ-เสียง-เล่า-อ้าง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sǐiang-lʉʉ-sǐiang-lâo-âang |
ราชบัณฑิตยสภา | siang-lue-siang-lao-ang | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sia̯ŋ˩˩˦.lɯː˧.sia̯ŋ˩˩˦.law˥˩.ʔaːŋ˥˩/(สัมผัส) |
คำนาม[แก้ไข]
เสียงลือเสียงเล่าอ้าง