เอกสิทธิ์
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]เอก + สิทธิ์; เป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภาของ privilege
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ {เสียงพยัญชนะซ้ำ} | เอก-กะ-สิด | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | èek-gà-sìt |
| ราชบัณฑิตยสภา | ek-ka-sit | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔeːk̚˨˩.ka˨˩.sit̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]เอกสิทธิ์