แม่น

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: แมน และ แม้น

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน แม่น, ภาษาลาว ແມ່ນ (แม่น), ภาษาคำเมือง ᨾᩯ᩠᩵ᨶ (แม่น), ภาษาไทดำ ꪵꪣ꪿ꪙ (แม่น), ภาษาไทใหญ่ မႅၼ်ႈ (แม้น)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
แม็่น
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงmɛ̂n
ราชบัณฑิตยสภาmaen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/mɛn˥˩/(สัมผัส)

คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]

แม่น (คำอาการนาม ความแม่น)

  1. เที่ยง, แน่วแน่
    ยิงปืนแม่น
  2. ไม่ผิด, ถูกต้อง
    จำแม่น

ภาษาอีสาน[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

แม่น (คำอาการนาม การแม่น)

  1. เป็น
  2. ใช่