แวะ

ภาษาไทย

ร่วมเชื้อสายกับอีสาน แว่, ลาว ແວ່ (แว่), คำเมือง ᩅᩯ᩵ (แว่), เขิน ᩅᩯᩬᩡ (แวอะ, “หยุดชั่วคราวระหว่างทาง”), ไทลื้อ ᦶᦞᧈ (แว่), ไทใหญ่ ဝႄႉ (แว๎), ไทใต้คง ᥝᥥᥳ (เว๎)

การแบ่งพยางค์		แวะ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	wɛ́
	ราชบัณฑิตยสภา	wae
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/wɛʔ˦˥/^{(สัมผัส)}

แวะ (คำอาการนาม การแวะ)

(อกรรม, สกรรม) หยุด ชั่วคราว ระหว่าง ทาง
แวะตลาดก่อนกลับบ้าน

แวะรับส่งคนโดยสาร