โลมา

ภาษาไทย

รากศัพท์

• (เฉพาะคำนามความหมายที่ 1) จากภาษาบาลี โลม [โลมะ] (ขน)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล: [loː maː]
• RTGS: loma
• คำอ่านภาษาไทย : โล–มา

คำนาม

(2) โลมา

โลมา

1. ขน
2. (สัตววิทยา) ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนมในอันดับ Odontoceti มีหลายชนิด หลายวงศ์ ลำตัวใหญ่ บางชนิดปลายปากยื่นแหลม บางชนิดหัวกลมมน หางแบนเพื่อช่วยในการพุ้ยน้ำ มักมีครีบหลัง 1 ครีบ หายใจด้วยปอด อาศัยอยู่ในทะเล เช่น โลมาอิรวดี โลมาหัวขวด โลมาหัวบาตร

การใช้

• (เฉพาะคำนามความหมายที่ 2) ปลาโลมา ก็เรียก

คำเกี่ยวข้อง

• (ราชาศัพท์) พระโลมา
• ปลาโลมา
• โลมาหัวขวด, โลมาหัวบาตร, โลมาอิรวดี

ภาษาบาลี

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล: [loː maː]
• คำอ่านภาษาไทย : โล–มา

คำนาม

โลมา

1. รูปผันหนึ่งของคำว่า โลม (ขน)

การผัน

ตารางการผันคำนาม (การแจกวิภัตติ) ของศัพท์ โลมา เพศ ชาย , การันต์ อะ
	เอกพจน์	พหูพจน์
ปฐมา (Nominative)	โลโม	โลมา
ทุติยา (Accusative)	โลมํ	โลเม
ตติยา (Instrumentive)	โลเมน	โลเมหิ, โลเมภิ
จตุตถี (Dative)	โลมสฺส, โลมาย, โลมตฺถํ	โลมานํ
ปัญจมี (Ablative)	โลมสฺมา, โลมมฺหา, โลมา	โลเมหิ, โลเมภิ
ฉัฏฐี (Genitive)	โลมสฺส	โลมานํ
สัตตมี (Locative)	โลมสฺมิํ, โลมมฺหิ, โลเม	โลเมสุ
อาลปนะ (Vocative)	โลม	โลมา

ตารางการผันคำนาม (การแจกวิภัตติ) ของศัพท์ โลมา เพศ ไม่มีเพศ , การันต์ อะ
	เอกพจน์	พหูพจน์
ปฐมา (Nominative)	โลมํ	โลมานิ
ทุติยา (Accusative)	โลมํ	โลมานิ
ตติยา (Instrumentive)	โลเมน	โลเมหิ, โลเมภิ
จตุตถี (Dative)	โลมสฺส, โลมาย, โลมตฺถํ	โลมานํ
ปัญจมี (Ablative)	โลมสฺมา, โลมมฺหา, โลมา	โลเมหิ, โลเมภิ
ฉัฏฐี (Genitive)	โลมสฺส	โลมานํ
สัตตมี (Locative)	โลมสฺมิํ, โลมมฺหิ, โลเม	โลเมสุ
อาลปนะ (Vocative)	โลม	โลมานิ

การใช้

• โลมา เป็นหนึ่งในคำบอกมูลกรรมฐาน 5 ที่อุปัชฌาย์ ต้องบอกแก่กุลบุตรเมื่อบรรพชาอุปสมบท