โสต
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาบาลี โสต (“หู”); เทียบภาษาสันสกฤต श्रोत्र (ศฺโรตฺร, “หู”)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | โสด | [เสียงสมาส] โส-ตะ- | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sòot | sǒo-dtà- |
ราชบัณฑิตยสภา | sot | so-ta- | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /soːt̚˨˩/(สัมผัส) | /soː˩˩˦.ta˨˩./ | |
คำพ้องเสียง | โสด โสรจ |
คำนาม[แก้ไข]
โสต
- (ภาษาหนังสือ) หู, ช่องหู
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาบาลี โสต (“กระแสน้ำ”); เทียบภาษาสันสกฤต स्रोतस् (สฺโรตสฺ, “กระแสน้ำ”)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | [เสียงสมาส] โส-ตะ- | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sǒo-dtà- |
ราชบัณฑิตยสภา | so-ta- | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /soː˩˩˦.ta˨˩./ |
คำนาม[แก้ไข]
โสต
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- สัมผัส:ภาษาไทย/oːt̚
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- อุปสรรคภาษาไทย
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาหนังสือ
- ศัพท์ภาษาไทยที่ใช้ในบทร้อยกรอง