ไฮ
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | ไฮ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | hai |
ราชบัณฑิตยสภา | hai | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /haj˧/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩁᩱ (ไร), ภาษาอีสาน ไฮ, ภาษาลาว ໄຮ (ไฮ), ภาษาไทใหญ่ ႁႆး (ไห๊), ภาษาไทใต้คง ᥞᥭᥰ (หั๊ย), ภาษาพ่าเก ꩭႝ (หย์), ภาษาอาหม 𑜍𑜩 (รย์)
ภาษาไทยยุคใหม่ควรมีคำว่า *ไร แต่ถูกแทนที่ด้วย ไทร ซึ่งมาจากมอญ-เขมร
คำนาม[แก้ไข]
ไฮ
ดูเพิ่ม[แก้ไข]
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
จากภาษาอังกฤษ high
คำกริยา[แก้ไข]
ไฮ
ภาษาชอง[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
ไฮ
ภาษาอีสาน[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ไฮ, ภาษาคำเมือง ᩁᩱ (ไร), ภาษาลาว ໄຮ (ไฮ), ภาษาไทใหญ่ ႁႆး (ไห๊), ภาษาไทใต้คง ᥞᥭᥰ (หั๊ย), ภาษาพ่าเก ꩭႝ (หย์), ภาษาอาหม 𑜍𑜩 (รย์)
คำนาม[แก้ไข]
ไฮ
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/aj
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียง IPA
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่สะกดด้วย ฮ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีความหมายโบราณ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีความหมายเลิกใช้
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาอังกฤษ
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาอังกฤษ
- คำกริยาภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่เป็นภาษาปาก
- ศัพท์ภาษาชองที่ยืมมาจากภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาชองที่รับมาจากภาษาไทย
- คำหลักภาษาชอง
- คำนามภาษาชอง
- คำหลักภาษาอีสาน
- คำนามภาษาอีสาน