ไร
หน้าตา
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | ไร | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | rai |
ราชบัณฑิตยสภา | rai | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /raj˧/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | รัย |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *rajᴬ⁴, จากภาษาไทดั้งเดิม *rwɤjᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩁᩱ (ไร), ภาษาเขิน ᩁᩱ (ไร), ภาษาลาว ໄຮ (ไฮ), ภาษาอีสาน ไฮ, ภาษาไทลื้อ ᦺᦣ (ไฮ), ภาษาไทใหญ่ ႁႆး (ไห๊), ภาษาไทใต้คง ᥞᥭᥰ (หั๊ย), ภาษาพ่าเก ꩭႝ (หย์), ภาษาอาหม 𑜍𑜩 (รย์), ภาษาจ้วง reiz
คำนาม
[แก้ไข]ไร (คำลักษณนาม ตัว)
- ชื่อสัตว์ขาปล้องหลายชนิดหลายสกุล ในอันดับ Acarina มีขา 8 ขา ขนาดเล็กเท่าหัวเข็มหมุดหรือเล็กกว่า ลักษณะคล้ายพวกเห็บแต่ต่างกันที่ไม่มีหนามเล็ก ๆ คลุมรอบปาก และแผ่นแข็งของรูหายใจอยู่บริเวณด้านข้างของลำตัวเรียงกันไม่เลยโคนขาคู่ที่ 4 ชนิดดูดกินเลือดสัตว์ เช่น ไรไก่ ชนิด Dermanyssus gallinae (De Geer) ในวงศ์ Dermanyssidae ชนิดที่อยู่ตามผิวหน้าคน ได้แก่ชนิด Demodex folliculorum (Simen) และชนิดที่ทำให้เกิดขี้เรื้อนเปียกในสุนัข คือ ชนิด D. canisLeydis ทั้ง 2 ชนิดอยู่ในวงศ์ Dermodicidae ชนิดที่ทำลายพืช เช่น ไรสนิม ชนิด Phyllocoptruta oleivora (Ashmead) ในวงศ์ Eriophyidae ทำลายผลส้ม ชนิดที่ทำให้เกิดอาการแพ้ในคน เช่น ไรฝุ่น ชนิด Dermatophagoides pteronyssinus (Trouessart) ในวงศ์ Pyroglyphidae
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]ไร
- รอยที่ถอนผมออกแล้ว
- ไรผม
รากศัพท์ 3
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]ไร
- ทอง
- เรืองไร
รากศัพท์ 4
[แก้ไข]คำกริยา
[แก้ไข]ไร
- เฉลี่ย, ใช้เข้าคู่กับคำ เรี่ย เป็น เรี่ยไร
รากศัพท์ 5
[แก้ไข]เป็นไปได้ว่าเกี่ยวข้องกับ ใด
คำสรรพนาม
[แก้ไข]ไร
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/aj
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม ตัว
- หน้าที่ใช้ชื่ออนุกรมวิธาน (species)
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- คำกริยาภาษาไทย
- คำสรรพนามภาษาไทย
- คำสรรพนามคำถามภาษาไทย
- th:ทองคำ