ລູບ
ภาษาลาว
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *C̬.luːpᴰ; ร่วมเชื้อสายกับไทย ลูบ, คำเมือง ᩃᩪᨷ (ลูบ), เขิน ᩃ᩠ᨷᩪ (ลบู), ไทลื้อ ᦟᦳᧇ (ลุบ), ไทดำ ꪩꪴꪚ (ลุบ), ไทขาว ꪩꪴꪚ, ไทใหญ่ လုပ်ႈ (ลุ้ป), อาหม 𑜎𑜤𑜆𑜫 (ลุป์)
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [luːp̚˥˨]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [luːp̚˧˦]
- การแบ่งพยางค์: ລູບ
- สัมผัส: -uːp̚