ລູບ
ภาษาลาว
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *C̬.luːpᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ลูบ, ภาษาคำเมือง ᩃᩪᨷ (ลูบ), ภาษาเขิน ᩃ᩠ᨷᩪ (ลบู), ภาษาไทลื้อ ᦟᦳᧇ (ลุบ), ภาษาไทดำ ꪩꪴꪚ (ลุบ), ภาษาไทขาว ꪩꪴꪚ, ภาษาไทใหญ่ လုပ်ႈ (ลุ้ป), ภาษาอาหม 𑜎𑜤𑜆𑜫 (ลุป์)
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [luːp̚˥˨]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [luːp̚˧˦]
- การแบ่งพยางค์: ລູບ
- สัมผัส: -uːp̚