ข้ามไปเนื้อหา

မန်

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษามอญ

[แก้ไข]

รูปแบบอื่น

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาบาลี รามฺ; ในวรรณกรรมมอญคลาสสิก จะพบคำว่า ရမာန် (รมาน์)

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำวิสามานยนาม

[แก้ไข]

မန် (มน์)

  1. มอญ
    ဘာသာမန်
    ภาสามน์
    ภาษามอญ
    ဂကူမန်
    คกูมน์
    ชาวมอญ

คำสืบทอด

[แก้ไข]
  • เขมร: មន (มน)
  • พม่า: မွန် (มฺวน์)

อ้างอิง

[แก้ไข]
  1. จำปี ซื่อสัตย์ (2007[2008]) พจนานุกรมไทย-มอญ สำเนียงมอญลพบุรี [Thai-Mon (Lopburi Dialect) Dictionary] (in ไทย), ปทุมธานี: วัดจันทน์กะพ้อ
  2. Shorto, H.L. (1962) A Dictionary of Modern Spoken Mon[1], London: Oxford University Press. Searchable online at SEAlang.net.

ภาษามอญแบบไทย

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำวิสามานยนาม

[แก้ไข]

မန် (transliteration needed)

  1. อีกรูปหนึ่งของ มฺอน