เสน่ห์
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต स्नेह (สฺเนห); เทียบภาษาบาลี สิเนห
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | สะ-เหฺน่ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sà-nèe |
| ราชบัณฑิตยสภา | sa-ne | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sa˨˩.neː˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
เสน่ห์