ၾိူင်း
ภาษาไทใหญ่[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
- ၽိူင်း (เผิ๊ง)
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *wɯǝŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ฟาง, ภาษาคำเมือง ᨼᩣ᩠ᨦ (ฟาง), ภาษาอีสาน เฟือง, ภาษาลาว ເຟືອງ (เฟือง), ภาษาอาหม 𑜇𑜢𑜤𑜂𑜫 (ผึง์), ภาษาปู้อี feangz
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /fɤŋ˥/
- คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): /ฝ๊+เ-ิง/
- สัมผัส: -ɤŋ
คำนาม[แก้ไข]
ၾိူင်း • (เฝิ๊ง)