ฟาง

ดูเพิ่ม: ฟ่าง

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ฟาง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	faang
	ราชบัณฑิตยสภา	fang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/faːŋ˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *wɯǝŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨼᩣ᩠ᨦ (ฟาง), ภาษาอีสาน เฟือง, ภาษาลาว ເຟືອງ (เฟือง), ภาษาไทใหญ่ ၽိူင်း (เผิ๊ง) หรือ ၾိူင်း (เฝิ๊ง), ภาษาอาหม 𑜇𑜢𑜤𑜂𑜫 (ผึง์), ภาษาปู้อี feangz， ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง fangz/fangz yuz ฟางญู， ภาษาจ้วง fiengz

คำนาม

ฟาง

1. ต้นข้าวที่เกี่ยว นวด หรือฟาดเอาเมล็ดออกแล้ว
2. ชื่อเห็ดชนิด Volvariella volvacea ขึ้นตามกองฟางเป็นตุ่มสีน้ำตาลอ่อน ดอกเห็ดสีขาวผุดออกมาจากตุ่ม กินได้

รากศัพท์ 2

คำนาม

ฟาง

1. ฟันที่เข้าใจว่าขึ้นแทนฟันแท้ที่หักไป, มักใช้เข้าคู่กับคำฟัน เป็น ฟันฟาง

รากศัพท์ 3

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʰwaːŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຟາງ (ฟาง)，ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง fangz， ภาษาจ้วง fangz

คำคุณศัพท์

ฟาง

1. เห็นไม่ถนัด, ทำให้เห็นไม่ถนัด

   ตาฟาง

ดูเพิ่ม

• ฝ้า