หัก
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *t.rakᴰ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩉᩢ᩠ᨠ (หัก), ลาว ຫັກ (หัก), ไทลื้อ ᦠᧅ (หัก), ไทดำ ꪬꪰꪀ (หัก), ไทใหญ่ ႁၵ်း (หั๊ก), อาหม 𑜍𑜀𑜫 (รก์), จ้วง raek, แสก รั๊ก , จ้วงแบบจั่วเจียง daek (ตัก)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | หัก | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | hàk |
| ราชบัณฑิตยสภา | hak | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /hak̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำกริยา
[แก้ไข]หัก (คำอาการนาม การหัก)