ᥔᥥᥒᥴ
ภาษาไทใต้คง
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *siəŋᴬ¹ (Jonsson, 1991), จากจีนยุคกลาง 聲 (MC syeng); ร่วมเชื้อสายกับไทย เสียง, คำเมือง ᩈ᩠ᨿᨦ (สยง), ลาว ສຽງ (สยง), ไทลื้อ ᦵᦉᧂ (เสง), ไทดำ ꪎꪸꪉ (สย̂ง), ไทใหญ่ သဵင် (เสง), อาหม 𑜏𑜢𑜂𑜫 (สิง์)
คำนาม
[แก้ไข]ᥔᥥᥒᥴ (เส๋ง) (อักขรวิธี 1963 ᥔᥥᥒ́)