ᦵᦉᧂ
หน้าตา
ภาษาไทลื้อ
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *siəŋᴬ¹ (Jonsson, 1991), จากจีนยุคกลาง 聲 (MC syeng); รากร่วมกับไทย เสียง, คำเมือง ᩈ᩠ᨿᨦ (สยง), ลาว ສຽງ (สยง), ไทดำ ꪎꪸꪉ (สย̂ง), ไทใหญ่ သဵင် (เสง), ไทใต้คง ᥔᥥᥒᥴ (เส๋ง), อาหม 𑜏𑜢𑜂𑜫 (สิง์)
การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /ɕeŋ˥/
คำนาม
[แก้ไข]ᦵᦉᧂ (เสง) (อักษรไทธรรม ᩈ᩠ᨿᨦ)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทลื้อที่สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทลื้อที่รับมาจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทลื้อที่รับมาจากภาษาจีนยุคกลาง
- ศัพท์ภาษาไทลื้อที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทลื้อที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทลื้อ
- คำนามภาษาไทลื้อ
- คำนามภาษาไทลื้อในอักษรไทลื้อใหม่
- ไทลื้อ entries with incorrect language header
- ศัพท์ภาษาไทลื้อที่มีตัวอย่างการใช้