ສຽງ

ดูเพิ่ม: ສ່ຽງ และ ສ້ຽງ

ภาษาลาว

การออกเสียง

• (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [siːə̯ŋ˩(˧)]
• (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [siːə̯ŋ˥˧˧]
• การแบ่งพยางค์: ສຽງ
• สัมผัส: -iːə̯ŋ

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *siəŋᴬ¹ (Jonsson, 1991), จากจีนยุคกลาง 聲 (MC syeng); ร่วมเชื้อสายกับไทย เสียง, คำเมือง ᩈ᩠ᨿᨦ (ส‍ยง), ไทลื้อ ᦵᦉᧂ (เสง), ไทดำ ꪎꪸꪉ (สย̂ง), ไทขาว ꪎꪸꪉ, ไทใหญ่ သဵင် (เสง), ไทใต้คง ᥔᥥᥒᥴ (เส๋ง), อาหม 𑜏𑜢𑜂𑜫 (สิง์)

คำนาม

ສຽງ • (ส‍ยง)

1. เสียง

รากศัพท์ 2

ร่วมเชื้อสายกับไทย เฉียง

คำคุณศัพท์

ສຽງ • (ส‍ยง) (คำอาการนาม ຄວາມສຽງ)

1. เฉียง

   คำพ้องความ: ບ່ຽງ (บ่‍ยง)

2. ข้าง, ฝ่าย

   คำพ้องความ: ຂ້າງ (ข้าง), ຝ່າຍ (ฝ่าย)