ᥘᥣᥒᥰ
ภาษาไทใต้คง[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
- ᥢᥣᥒᥰ (น๊าง)
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *naːŋᴬ⁴, จากภาษาไทดั้งเดิม *naːŋᴬ, จากภาษาจีนเก่า 娘 (OC *naŋ)[1]; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย นาง, ภาษาคำเมือง ᨶᩣ᩠ᨦ (นาง), ภาษาลาว ນາງ (นาง), ภาษาไทลื้อ ᦓᦱᧂ (นาง), ภาษาไทดำ ꪙꪱꪉ (นาง), ภาษาไทใหญ่ ၼၢင်း (น๊าง), ภาษาอ่ายตน ꩫင် (นง์), ภาษาอาหม 𑜃𑜂𑜫 (นง์)
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /laːŋ˥˧/
คำนาม[แก้ไข]
ᥘᥣᥒᥰ (ล๊าง) (อักขรวิธี 1963 ᥘᥣᥒ̈)
อ้างอิง[แก้ไข]
- ↑ Pittayaporn, Pittayawat (2014), chapter Layers of Chinese Loanwords in Proto-Southwestern Tai as Evidence for the Dating of the Spread of Southwestern Tai, in MANUSYA: Journal of Humanities, volume 20 (special issue), Bangkok: Chulalongkorn University, ISSN 0859-9920, pages 47–68.
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทใต้คงที่สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทใต้คงที่รับมาจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทใต้คงที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทใต้คงที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทใต้คงที่รับมาจากภาษาจีนเก่า
- ศัพท์ภาษาไทใต้คงที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาไทใต้คง
- คำนามภาษาไทใต้คง
- ภาษาไทใต้คง terms with redundant head parameter