ᥛᥣᥭᥲ

ภาษาไทใต้คง

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ʰmaːjꟲ¹; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ม่าย หรือ หม้าย, ภาษาลาว ໝ້າຍ (หม้าย), ภาษาคำเมือง ᩉ᩠ᨾ᩶ᩣ᩠ᨿ (หม้าย), ภาษาไทลื้อ ᦖᦻᧉ (หฺม้าย), ภาษาไทดำ ꪢ꫁ꪱꪥ (หฺม้าย), ภาษาไทขาว ꪢꪱꪥꫂ, ภาษาไทใหญ่ မၢႆႈ (ม้าย), ภาษาอาหม 𑜉𑜩 (มย์)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /maːj˧˩/

คำคุณศัพท์

ᥛᥣᥭᥲ (ม้าย) (อักขรวิธี 1963 ᥛᥣᥭ̀)

1. ม่ายเพราะคู่ครองตายจาก

ลูกคำ

• ᥙᥨᥝᥛᥣᥭᥲ (โปวัม้าย)
• ᥛᥥᥛᥣᥭᥲ (เมม้าย)

 

ดูเพิ่ม

• ᥞᥣᥒᥳ (ห๎าง)

 

อ้างอิง

• Luo, Y. (1999). A dictionary of Dehong, Southwest China. The Australian National University, Research School of Pacific and Asian Studies, Pacific Linguistics.