ᦃᦸᧉᦊᦴᧈᦣᦱᧁᦂᦲᧃ

ภาษาไทลื้อ

รากศัพท์

ᦃᦸᧉ (ฃ้อ̂) +‎ ᦊᦴᧈ (ห‍ยู่) +‎ ᦣᦱᧁ (ฮาว) +‎ ᦂᦲᧃ (กีน)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /xɔː˩˧.juː˧˥.haːw˥˩.kin˥/

คำนาม

ᦃᦸᧉᦊᦴᧈᦣᦱᧁᦂᦲᧃ (ฃ้อ̂ห‍ยู่ฮาวกีน)

1. การกินอยู่, วิถีแห่งชีวิต

   ᦀᧁ ᦺᦈ ᦺᦉᧈ ᦂᦱᧃ ᦃᦸᧉᦊᦴᧈᦣᦱᧁᦂᦲᧃ ᦺᦘᧈ

   เอา ไจ ไส่ กาน ฃ้อ̂ห‍ยู่ฮาวกีน ไภ่

   เอาใจใส่ในการกินอยู่ของประชาชน

   ᦙᦲ ᦎᦱᦡᦲ ᦎᦸᧈ ᦃᦸᧉᦊᦴᧈᦣᦱᧁᦂᦲᧃ ᦺᦘᧈ

   มี ตาดี ต่อ̂ ฃ้อ̂ห‍ยู่ฮาวกีน ไภ่

   มีผลประโยชน์ต่อการกินอยู่ของประชาชน