ᦋᦱᧂᧉ

ภาษาไทลื้อ

รากศัพท์

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ɟaːŋꟲ, จากจีนยุคกลาง 象 (MC zjangX); ร่วมเชื้อสายกับไทย ช้าง, คำเมือง ᨩ᩶ᩣ᩠ᨦ (ช้า‍ง), อีสาน ซ่าง, ลาว ຊ້າງ (ซ้าง), ไทดำ ꪋ꫁ꪱꪉ (จฺ้าง), ไทใหญ่ ၸၢင်ႉ (จ๎าง), ไทใต้คง ᥓᥣᥒᥳ (จ๎าง), อาหม 𑜋𑜂𑜫 (ฉง์), จ้วง ciengh, แสก ซาง

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /t͡saːŋ˩/

คำนาม

ᦋᦱᧂᧉ (ช้าง) (คำลักษณนาม ᦷᦎ)

1. ช้าง