ciengh

ภาษาจ้วง

รากศัพท์

ยืมมาจากจีนกลาง 象 (xiàng); ร่วมเชื้อสายกับไทดั้งเดิม *ɟaːŋᶜ, ไทย ช้าง, คำเมือง ᨩ᩶ᩣ᩠ᨦ (ช้า‍ง), อีสาน ซ่าง, ลาว ຊ້າງ (ซ้าง), ไทลื้อ ᦋᦱᧂᧉ (ช้าง), ไทดำ ꪋ꫁ꪱꪉ (จฺ้าง), ไทใหญ่ ၸၢင်ႉ (จ๎าง), ไทใต้คง ᥓᥣᥒᥳ (จ๎าง), อาหม 𑜋𑜂𑜫 (ฉง์), แสก ซาง

การออกเสียง

(จ้วงมาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ɕiːŋ˧/

• เลขวรรณยุกต์: cieng⁶
• การแบ่งพยางค์: ciengh
• คำอ่านภาษาไทย (ประมาณ): ชีง^{สามัญ}

คำนาม

ciengh (อักขรวิธีปี 1957–1982 cieŋƅ)

1. ช้าง

คำพ้องความ

• duzciengh