ᦋᦱᧉ

ภาษาไทลื้อ

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /t͡saː˩/

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ช้า, ภาษาลาว ຊ້າ (ซ้า), ภาษาคำเมือง ᨩ᩶ᩣ (ช้า), ภาษาเขิน ᨩ᩶ᩣ (ช้า), ภาษาไทใหญ่ ၸႃႉ (จ๎า)

คำคุณศัพท์

ᦋᦱᧉ (ช้า) (คำอาการนาม ᦩᦱᧄᦋᦱᧉ)

1. หยาบคาย, สามัญ, หยาบช้า

คำประสม

หยาบช้า

ᦵᦅᧆᦋᦱᧉ (เคดช้า) ᦊᦸᧅᦋᦱᧉ (หฺยอ̂กช้า) ᦋᦱᧉᦵᦅᧆ (ช้าเคด) ᦏᦾᧈᦋᦱᧉ (ถ่อ̂ยช้า) ᦔᦱᧈᦋᦱᧉ (ป่าช้า) ᦋᦱᧉᦶᦕᧁᧈ (ช้าแผ่ว) ᦅᧄᦋᦱᧉᦵᦅᧆ (คัมช้าเคด)

ᦩᦱᧄᦵᦅᧆᦋᦱᧉ (ฅฺวามเคดช้า) ᦩᦱᧄᦋᦱᧉᦵᦅᧆ (ฅฺวามช้าเคด) ᦢᧁᧈᦋᦱᧉᦢᧁᧈᦡᦻ (เบ่าช้าเบ่าดาย) ᦵᦅᧆᦵᦅᧆᦋᦱᧉᦋᦱᧉ (เคดเคดช้าช้า) ᦊᦱᧇᦋᦱᧉᦉᦱᦷᦠᧆᧈ (หฺยาบช้าสาโห่ด) ᦑᦸᧂᦰᦋᦱᧉᦑᦸᧂᦰᦡᦲ (ทอ̂งะช้าทอ̂งะดี) ᦔᦱᧈᦶᦣᧁᧈᦔᦱᧈᦋᦱᧉ (ป่าแฮ่วป่าช้า)

รากศัพท์ 2

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ช้า, ภาษาลาว ຊ້າ (ซ้า), ภาษาคำเมือง ᨩ᩶ᩣ (ช้า), ภาษาเขิน ᨩ᩶ᩣ (ช้า)

คำกริยาวิเศษณ์

ᦋᦱᧉ (ช้า) (คำอาการนาม ᦩᦱᧄᦋᦱᧉ)

1. ช้า,​ ไม่เร็ว

คำประสม

ช้า, นาน

ᦑᦳᧃᧈᦋᦱᧉ (ทุ่นช้า)

รากศัพท์ 3

ยืมมาจากภาษาจีน 閘 (zhá)

คำนาม

ᦋᦱᧉ (ช้า)

1. ตัวแยกทางเดินไฟฟ้า, สวิตช์ไฟ

คำประสม

สวิตช์

ᦘᦱᧉᦋᦱᧉᦑᧁᧈ (ภ้าช้าเท่า)

รากศัพท์ 4

ยืมมาจากภาษาจีน 鉀

คำนาม

ᦋᦱᧉ (ช้า)

1. ปุ๋ยโพแทสเซียม

คำประสม

โพแทสเซียม

ᦋᦱᧉᦵᦝᧀᧉ (ช้าเฟิ้ย)