ᦕᧁ

ภาษาไทลื้อ

รากศัพท์

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *pʰawᴬ¹, จากไทดั้งเดิม *prawᴬ; เทียบจีนยุคกลาง 炮 (MC baew, “อบ; เผา”); ร่วมเชื้อสายกับไทย เผา, ลาว ເຜົາ (เผ็า), ไทดำ ꪹꪠꪱ (เฝา), ไทใหญ่ ၽဝ် (ผว), ไทใต้คง ᥚᥝᥴ (เผ๋า), อาหม 𑜇𑜧 (ผว์), จ้วง byaeu

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /pʰaw˥/

คำกริยา

ᦕᧁ (เผา) (คำอาการนาม ᦂᦱᧃᦕᧁ)

1. เผา

   ᦕᧁ ᦺᦖᧉ

   เผา ไห‍ม้

   เผาไหม้