ᦠᦲᧃ

ภาษาไทลื้อ

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /hin˥/

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *triːlᴬ; ร่วมเชื้อสายกับไทย หิน, คำเมือง ᩉᩥ᩠ᨶ (หิน), ลาว ຫີນ (หีน), ไทใหญ่ ႁိၼ် (หิน), ไทใต้คง ᥞᥤᥢᥴ (หี๋น), อาหม 𑜍𑜢𑜃𑜫 (ริน์), จ้วง rin, แสก หรี่น

คำนาม

ᦠᦲᧃ (หีน) (อักษรไทธรรม ᩉᩥ᩠ᨶ, คำลักษณนาม ᦐᦽᧈ หรือ ᦟᦴᧅ)

1. หิน

รากศัพท์ 2

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ʰɲelᴬ; ร่วมเชื้อสายกับไทย เห็น, อีสาน เหง็น, ลาว ເຫງັນ (เหงัน) หรือ ເຫັນ (เหัน), เขิน ᩉᩮ᩠ᨶ (เหน), ไทดำ ꪹꪐꪸꪙ (เหฺญย̂น), ไทใหญ่ ႁဵၼ် (เหน), ไทใต้คง ᥞᥥᥢᥴ (เห๋น), อาหม 𑜑𑜢𑜃𑜫 (หิน์)

คำนาม

ᦠᦲᧃ (หีน) (อักษรไทธรรม ᩉᩥ᩠ᨶ, คำลักษณนาม ᦷᦎ)

1. เห็น (สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม)