ᦟᦴᧅ

ภาษาไทลื้อ

รากศัพท์

จากภาษาไทดั้งเดิม *lɯ:kᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ลูก, ภาษาคำเมือง ᩃᩪᨠ (ลูก), ภาษาลาว ລູກ (ลูก), ภาษาไทดำ ꪩꪴꪀ (ลุก), ภาษาไทใหญ่ လုၵ်ႈ (ลุ้ก), ภาษาไทใต้คง ᥘᥧᥐ (ลูก), ภาษาปู้อี leg, ภาษาจ้วง lwg

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /luːk̚˧/

คำนาม

ᦟᦴᧅ (ลูก)

1. ลูก (ของคน) (คำลักษณนาม ᦷᦎ หรือ ᦅᦳᧃ)
2. ลูก (ของสัตว์) (คำลักษณนาม ᦷᦎ)
3. ผลไม้ (คำลักษณนาม ᦐᦽᧈ หรือ ᦶᦂᧃᧈ)

คำลักษณนาม

ᦟᦴᧅ (ลูก)

1. ใช้กับวัตถุกลมเล็ก เช่นก้อนหินหรืออัญมณี