ᦅᦳᧃ

ภาษาไทลื้อ

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /kun˥˩/

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ɢwɯnᴬ; ร่วมเชื้อสายกับไทย คน, คำเมือง ᨤᩫ᩠ᨶ (ฅ็น), ลาว ຄົນ (ค็น), ไทใหญ่ ၵူၼ်း (กู๊น), ไทใต้คง ᥐᥨᥢᥰ (โก๊น), อาหม 𑜀𑜤𑜃𑜫 (กุน์), ปู้อี wenz, จ้วง vunz, จ้วงแบบจั่วเจียง koenz

คำนาม

ᦅᦳᧃ (คุน) (อักษรไทธรรม ᨣᩩᩁ)

1. คน
2. คนละ (ตามด้วยลักษณนาม)

คำลักษณนาม

ᦅᦳᧃ (คุน) (อักษรไทธรรม ᨣᩩᩁ)

1. ใช้นับคนหรือสิ่งคล้ายคน

อุปสรรค

ᦅᦳᧃ (คุน)

1. คน, ผู้, นัก, ใช้เติมหน้าคำอื่น เพื่อแสดงว่าเป็นคนเกี่ยวข้องที่กระทำหรือมีภาวะนั้น

คำคุณศัพท์

ᦅᦳᧃ (คุน) (อักษรไทธรรม ᨣᩩᩁ, คำอาการนาม ᦩᦱᧄᦅᦳᧃ)

1. มีชีวิต, ยังมีชีวิตอยู่

รากศัพท์ 2

เทียบไทย คุณ

คำนาม

ᦅᦳᧃ (คุน) (อักษรไทธรรม ᨣᩩᩁ หรือ ᨣᩩᨱ)

1. การขอบคุณ, การยกย่อง
2. คุณ, ความดี