ᨩᩨ᩠ᨶ
ภาษาเขิน
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]เทียบจีนยุคกลาง 鉛 (MC ywen, “ตะกั่วดำ”); ร่วมเชื้อสายกับไทย ชิน, ลาว ຊືນ (ซืน), คำเมือง ᨩᩨ᩠ᨶ (ชืน), ไทลื้อ ᦋᦹᧃ (ชืน), ไทดำ ꪋꪳꪙ (จฺึน), ไทใหญ่ ၸိုၼ်း (จึ๊น), ไทใต้คง ᥓᥧᥢᥰ (จู๊น)
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงตุง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /t͡ɕɯːn˧˧/
คำนาม
[แก้ไข]ᨩᩨ᩠ᨶ (ชืน)
ภาษาไทลื้อ
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]เทียบจีนยุคกลาง 鉛 (MC ywen, “ตะกั่วดำ”); ร่วมเชื้อสายกับไทย ชิน, ลาว ຊືນ (ซืน), คำเมือง ᨩᩨ᩠ᨶ (ชืน), เขิน ᨩᩨ᩠ᨶ (ชืน), ไทดำ ꪋꪳꪙ (จฺึน), ไทใหญ่ ၸိုၼ်း (จึ๊น), ไทใต้คง ᥓᥧᥢᥰ (จู๊น)
การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /t͡sɯn˥˩/
คำนาม
[แก้ไข]ᨩᩨ᩠ᨶ (ชืน)
- รูปแบบอื่นของ ᦋᦹᧃ (ชืน)